เพลงจะเผยแพร่ในวันที่ 8 พฤษภาคม 2564
Lyrics by FAHPAH STUDIO
เครื่องหมาย / คือจุดที่ฟ้าหายใจหรือแนะนำให้หายใจนะคะ
/ พวกโสโครก ที่มารวมกัน
แสร้งทำ, เปลือกปลอม, ชั่วช้า
มันคงเหมือนเช่นดังภูติพราย
/ ปล่อยใจ ปล่อยไป พิงพักชีวิตใหม่ไว้
พวกโง่นั้นช่างมัน กายเนื้อที่ไร้เนื้อใน
/ ความหวังที่มี, ชีวิตไม่เท่ากัน
ขาดพรสวรรค์, สิ่งเพี้ยนผิด และนิกายมหายาน
/ มิตรหรือศัตรู เท่ากันทั้งนั้น
ความจำเฝ้าตาม เพราะว่าไม่รู้จะไปอยู่แห่งหนใด
/ ระหว่างนิทราโปรดอย่าได้เศร้าเสียใจ
/ ก็รู้ดีว่าใบหน้านี้ควรจะแสดงเช่นไร
แต่ถึงกระนั้นน่ะ / โปรดตอบสักทีได้หรือไม่
/ ปัดเป่าความมืดออกไป กำจัดเงามืดชั่วร้าย
เมื่ออันความมืดมิดเข้ามา นั่นแหละก็ได้ถึงเวลา
ต่อสู้ฟาดฟัน วนเวียนเช่นนั้น ทุกครา
เรื่องราวไร้สาระ / เราจะโยนมันให้พ้นไป
/ โปรดอย่าเพิ่งได้ถอดใจ โปรดอย่าหยุดเข้าใจไหม
ได้มีหนึ่งชีวิต เกิดมา ในเมือง แห่งนี้
และมีพลังมากมายอันเปี่ยมล้นจนเกินผู้ใด
ทว่าตอนนี้ฉัน / ทำได้เพียงแค่คิดถึง
วันข้างหน้าของฉันที่จะโดนสาปไว้
/ วิ่งออกไป และร่วงล้ม
โอบกอดบาดแผลที่ไร้วันจาง
/ วันนี้ที่โลกเฝ้ารออยู่เรื่อยมา
/ อา...ยอดเยี่ยมอารมณ์นี้ บั๊กที่กำลังสั่นไหว
อา...โทษทันฑ์ของการบกพร่องพร้อมจะทำตามไม่ขัด
/ ไม่จีรังเลยรัก ได้แค่เลือกที่ดีที่สุด พูดไม่ได้
/ ภูติผีเป็นร้อยไม่มีพันธะราวเป็นหุ่นเชิดไป
/ อา... พันธนาการกันไว้จนกระทั่งมันสุดเส้นทาง
/ ดิ่งดำในอเวจี ทิ้งความเป็นจริง
/ ขอเพียงเราไม่ทิ้งชีวิตนี้ไป
/ ดำดิ่งไปกับความอ่อนแอข้างใน
/ ไม่รู้อีกแล้วว่า ใบหน้านี้ควรจะแสดงเช่นไร
/ แต่ถึงกระนั้นน่ะ โปรดตอบสักทีได้หรือไม่
/ เบญจธรรมต้องแก้ไข เบญจธรรมเผยออกไป
ห้วงความคิดเรียงร้อยเสียงที่ไม่เด่นชัดนี้ไว้ด้วยกัน
ถ่วงให้สมดุลย์ซึ่งอารมณ์ที่หมุนรอบวิญญาณ
พรมแดนที่กั้นขวาง เอื้อมมือให้มันผ่านพ้นไป
/ ไล่ตามอย่าได้รอช้า ไล่ตามอย่างไม่ถอดใจ
วิงวอนปรารถนา อยากจะ แกร่งกล้า กว่าใคร
ผู้ใด แต่ว่าได้เพียงร่วงลาลึกในห้วงมืดมนเช่นนั้นอยู่เรื่อยไป
จนกระทั่งไปถึงก้นบึ้งของค่ำคืนที่ไม่มีวันสดใส
/ สภาพฉันคงย่ำแย่พอดู
/ แต่ว่ามันก็คือตัวฉันนี้ที่เป็นอยู่
/ เป็นเพียงร่างกายที่มันไม่สามารถแปรเปลี่ยนมลาย
/ ถ้าน่าขันก็เชิญหัวเราะได้
/ เลิกแล้วแม้แต่การวิ่งหนีไป
ซึ่งเหตุการณ์ใดที่ตรงหน้านั้น
/ ภาพซ้ำใด ๆ วนย้อนมา
ก็แค่ต้องมุ่งไปฝั่งฝัน / ที่เราได้มโนวาดวาง
/ ปัดเป่าความมืดออกไป กำจัดเงามืดชั่วร้าย
เมื่ออันความมืดมิดเข้ามา นั่นแหละก็ได้ถึงเวลา
ต่อสู้ฟาดฟัน วนเวียนเช่นนั้น ทุกครา
เรื่องราวไร้สาระ เราจะโยนมันให้พ้นไป
/ โปรดอย่าเพิ่งได้ถอดใจ โปรดอย่าหยุดเข้าใจไหม
ได้มีหนึ่งชีวิต เกิดมา ในเมือง แห่งนี้
และมีพลังมากมายอันเปี่ยมล้นจนเกินผู้ใด
ทว่าตอนนี้ฉัน / ทำได้เพียงแค่คิดถึง
วันข้างหน้าของฉันที่จะโดนสาปไว้
/ วิ่งออกไป และร่วงล้ม
ป้องกันบาดแผลที่ไร้วันจาง
/ วันนี้ที่โลกเฝ้ารออยู่เรื่อยมา
⛔ การนำเพลงไปใช้ต่อ ⛔
ไม่อนุญาตให้นำไปอัพโหลดซ้ำ ทั้ง Video และ Audio
อนุญาตให้นำเนื้อเพลงไปใช้ Cover ในช่องของตน / กรุณาให้เครดิต
อนุญาตให้นำไปประกอบสื่อไม่เกิน 2 นาทีของเพลง / กรุณาให้เครดิต
อนุญาตให้นำไปประกอบสื่อ (ทั้งเพลง) โดยทำเป็น Nightcore / กรุณาให้เครดิต