เพลงจะเผยแพร่ในวันที่ 5 เม.ย. 65
Lyrics by FAHPAH STUDIO
หากฉันเอื้อมมือไป ข้างในโลกา
ที่วน วกเวียนอยู่อย่างนั้น
หยาดน้ำตาที่หยด นิรันดร์
ชำระ ดวงใจที่มืดหม่นได้ไหม ?
หากว่าความรู้สึก ที่มันก่อเกิด
ก้องในหัวใจเธอขึ้นมา
ตัวฉันสามารถอยู่ข้างเธอได้ไหม
จะคุ้มครองปกป้องเธอทุกครา
โอบยกความวาดหวังที่ร่วงโรย
รวมไว้เพื่อมุ่งไปวันข้างหน้า
ปรารถนาเกี่ยวพันจนเบี้ยวบิด
แต่สามารถจะทำให้คลายได้นะ
เมื่อมือนี้มีประกายแสง ความลังเลก็ได้มลาย
หวังมอบอนาคตให้เธอได้หรือไม่
คืนที่คอยเศร้าเสียใจและร้องไห้
หวังกรีดเสียงจนมันหายไป
อุดมคติที่ห่างไกล เป็นคราแรกที่เหยียบย่างไป
ช้า ๆ เพื่อพวกเราที่ต้องการ ได้เยียวยา
ผูกมัดพันธสัญญากันไม่คลาย เราก้าวไป ไม่ว่าแห่งหนใด
ปาฏิหาริย์พร้อยด่าง พวกเราแบกไว้ไม่วาย
หากว่าได้รู้สึก ถึงห้วงอารมณ์
ที่เราได้สร้างมันขึ้นมา
จะได้รับไออุ่น แต่ความจริงนั้น
เริ่มมืดมัวลงไปช้า ๆ
แต่ถ้าเฝ้าเวียนวน ถามโลกที่มัน
วุ่นวายบ้าคลั่งอยู่ไม่วาย
เธอก็รู้ในใจ ว่าไม่มีทาง
จะได้คำตอบไหนใช่หรือไม่ ?
สิ่งที่อธิษฐานอาจพร่ามัว
ด้วยน้ำตาแต่ว่าไม่หายไป
มันจะให้เจ็บช้ำอยู่ไม่วาย
แบบนี้ไม่มีวันมลายจางหาย
เมื่อได้รู้เรียนความเศร้าหมอง
ก็ย่อมรู้ซึ่งความสุขใจ
ทุกความอ่อนแอทำให้เรา ผันแปรได้
และเมื่อใดที่มันหยุดงันเงียบไป
จะทำลายให้มันสิ้นไกล
และจะขอฝากถ้อยคำนี้ ที่ก็รู้ว่าไปไม่ถึง
ว่าดวงตาที่เคยจ้องมอง
นั้นซ่อนงันเก็บลับพลาง
หนีอะไร สักเรื่องราว อยู่ใช่ไหม
เหมือนซ่อนซึ่งหัวใจ
เหตุผลใดที่ฉันมายืนตรงนี้
หากเธอเป็นคนสอนให้ฉันเข้าใจ
ฉันนั้นจะ ยิ่งแกร่งขึ้นไป
ไม่แปรเปลี่ยนไป ชั่วนิรันดร์
เมื่อมือนี้มีประกายแสง
ความลังเลก็ได้มลาย
หวังมอบอนาคตให้เธอได้หรือไม่
คืนที่คอยเศร้าเสียใจและร้องไห้
หวังกรีดเสียงจนมันหายไป
อุดมคติที่ห่างไกล
เป็นคราแรกที่เหยียบย่างไป
ช้า ๆ เพื่อพวกเราที่ต้องการ ได้เยียวยา
ผูกมัดพันธสัญญากันไม่คลาย
เราก้าวไป ไม่ว่าแห่งหนใด
ไม่มีซึ่งลังเล เฝ้ามองอยู่รอบกาย
ปล่อยวางทุกเรื่องราว และเอื้อมมือออกไป
ปาฏิหาริย์พร้อยด่าง พวกเราแบกไว้ไม่วาย
⛔ การนำเพลงไปใช้ต่อ ⛔
ไม่อนุญาตให้นำไปอัพโหลดซ้ำ ทั้ง Video และ Audio
อนุญาตให้นำเนื้อเพลงไปใช้ Cover ในช่องของตน / กรุณาให้เครดิต
ไม่อนุญาตให้นำไปประกอบสื่อไม่เกิน 2 นาทีของเพลง / กรุณาให้เครดิต
ไม่อนุญาตให้นำไปประกอบสื่อ (ทั้งเพลง) โดยทำเป็น Nightcore / กรุณาให้เครดิต