top of page
ค้นหา
รูปภาพนักเขียนFAHPAH STUDIO

(Thai Version) Racing into the night - YOASOBI • by Fahpah

อัปเดตเมื่อ 14 ส.ค. 2564

เพลงจะเผยแพร่ในวันที่ 21 สิงหาคม 2564


Special Thanks:

Lyrics by FAHPAH STUDIO

 

ราวกับฉันจมลงไป

ราวกับฉันเองร่วงโรยละลาย

เพียงเราสองเคียงข้างใต้ฟ้ายามค่ำคืน

อันเวิ้งว้างและกว้างไกล


มันก็แค่เพียงประโยคอำลา

แต่ก็เป็นสิ่งเดียวนะ

ที่ฉันต้องการรู้และเข้าใจ

สุดแสงของตะวันที่กำลังลาขอบฟ้า

นำพาค่ำคืนจันทร์ฉาย

พาดผ่านบนกายของเธอ

ณ หลังรั้วเดียวดาย


ตั้งแต่เราสองคนได้เจอะเจอกัน

เธอก็ขโมยหัวใจ จากฉันคนนี้ ไป ณ บัดนั้น

เธอเหมือนเช่นดังโดนอุ้มโอบล้อมกายเอาไว้

ด้วยลมที่แสนบอบบาง

ดวงตาคู่นั้นของเธอ ช่างดูอ้างว้าง

โลกมันส่งเสียง "ติ๊กต่อก" อีกแล้ว

และมันก็ยังหมุนเวียนไปอยู่เช่นนั้น

คำพูดที่แสนไร้หัวใจ เสียงที่ดังน่ารำคาญ

น้ำตานั้นก็เริ่มรินไหล เอ่อล้นมากมายเพียงใด

แค่เพียงสองเราเคียงกันต้องได้พบเจอ

วันที่จะยิ้มได้ สักวันนึงตัวฉันมั่นใจ

เพื่อเธอคนเดียวนี้ที่ไม่เคยยิ้ม ณ วันที่แสนวุ่นวาย

ตัวฉันก็จะยังมอบใจเพียงหวังให้วันพรุ่งนี้พร่างพราย

ค่ำคืนนั้นไร้สิ้นทาง ก่อนที่สองเราร่วงโรยลงไป

กลับมานะและจงเอื้อมมือมาจับฉันไว้

ต่อให้ต้องการจะลืมลบ

หรือซ่อนสิ่งไหนของเธอไว้ภายในใจ

ตัวฉันจะอ้อมล้อมและกอดเอาไว้ด้วยไออุ่นนี้เรื่อยไป

เธอไม่ต้องกลัวอะไร รุ่งอรุณมันจะมาถึงสักวันใด

เราไปด้วยกันดีไหม


เกลียดยามที่เธอ ได้เหม่อมองไป

ยังสิ่งที่ตัวฉันไม่มีทางมองเห็นหรือได้เข้าใจ

มันเหมือนเธอกำลังจมลึกและรักในสิ่งนั้น

ราวเธอหลงเสน่ห์มัน

เกลียดที่เธอทำเช่นนั้น พอได้ไหม


เป็นสิ่งที่ฉัน หวังเชื่อมัน แต่ว่าฉัน

นั้นก็ทำ ไม่เคยได้ ไม่ว่าจะเช่นไร

มันจะคอยตอกย้ำ ซ้ำ ๆ เวียนไปเช่นนั้น

ทุก ๆ ครั้ง ที่ตัวฉัน โกรธเคืองหรือเสียใจ

แต่ในสักวันหนึ่ง เราจะเข้าใจกัน อย่างไรก็ตามแต่

ตัวฉันนี้เชื่อมั่นมากมาย เราทั้งสองจะผ่านไป


"พอกันทีไม่ไหว ฉันไม่ต้องการ"

ฉันคอยเอื้อมคว้ามือไปหาเธอ

แต่เธอก็คอยปัดป้องมันไป

ปัดมือที่เอื้อมไปหาเธอ

"พอกันทีได้ไหม มันเหนื่อยหัวใจ"

เพื่อจะได้พูดความจริงนี้ไป

จึงได้พูดเช่นนั้นออกมา


โลกมันส่งเสียง "ติ๊กต่อก" อีกแล้ว

และมันก็ยังหมุนเวียนไปอยู่เช่นนั้น

ฉันไม่มีคำพูดใด ที่ได้จัดเตรียมเอาไว้

เพื่อจะพูดกับเธอทั้งนั้น

"จบเรื่องนี้กัน" ฉันนั้นได้พูดออกไป

เมื่อได้เดินตามหลังเธอและในทันใด

ตัวเธอหันมาและยิ้มให้เป็นครั้งแรกเลย อา...

และแล้วฉันเองนี้ที่ไม่อาจยิ้ม ณ วันที่แสนวุ่นวาย

เงาของเธอที่ทาบในตาของฉันนี้แสนงดงามพร่างพราย

ค่ำคืนนี้ไร้สิ้นสุดถูกพรมน้ำตาที่ไหลมากมาย

มันถูกหลอมละลายด้วยรอยยิ้มงามของเธอ อา..


เมื่อน้ำตารินไหล ณ วันที่มันไม่แปรผันแม้ใด ๆ

เธอนุ่มนวลนำทางฉันไปยังปลายหนทางที่จะมลาย

ราวกับฉันจมลงไป ราวกับฉันเองร่วงโรยละลาย

หมอกด่างดำค่อย ๆ จางลงและเหือดหายไป

ในวันที่ฉันคอยซ่อนไว้ และต้องการจะลบลืมเรื่องราวในใจ

มือฉันเอื้อมไปหาตัวเธอ มือเธอเอื้อมไปจับมือนั้นไว้

ราวลมหนาวพัดว่ายแหวกฟ้ายามค่ำคืนในวันนี้

พัดผ่าน โอบล้อมสองเราและผ่านไป

และขอแค่เธอนั้นไม่ทิ้ง ไม่ยอมปล่อยมือได้ไหม

เราทั้งสอง นั้นจะวิ่งไปสู่ยามค่ำคืนรัตติกาล

 

⛔ การนำเพลงไปใช้ต่อ ⛔

  • ไม่อนุญาตให้นำไปอัพโหลดซ้ำ ทั้ง Video และ Audio

  • อนุญาตให้นำเนื้อเพลงไปใช้ Cover ในช่องของตน / กรุณาให้เครดิต

  • อนุญาตให้นำไปประกอบสื่อไม่เกิน 2 นาทีของเพลง / กรุณาให้เครดิต

  • อนุญาตให้นำไปประกอบสื่อ (ทั้งเพลง) โดยทำเป็น Nightcore / กรุณาให้เครดิต

ดู 2,015 ครั้ง

โพสต์ล่าสุด

ดูทั้งหมด

Comments


bottom of page